Door Sander Zeldenrijk

Op het moment dat Huntelaar net na rust ging warmlopen, kreeg de spits een ovationeel applaus vanaf de hoofdtribune van het Olympisch Stadion. Hij nam ze in alle bescheidenheid in ontvangst.

Voetballen in dit nostalgische stadion. Dat moet jou als Ajacied en liefhebber enorm aanspreken, toch?
“Natuurlijk. 1995, hé. Bayern München, AC Milan. Ik keek ze thuis allemaal. Helaas zat ik er zelf nooit als kind op de tribune.”

Vijf spelers maakten tegen Anderlecht hun eerste minuten. Hoe kijk je terug op de wedstrijd?
“We trainen al een tijdje en ik zag goede dingen terug, maar ook zaken die minder goed waren. Dat laatste springt in het oog, zeker als je verliest.”

Benoem eens enkele zaken.
“Het was goed om Ziyech weer terug te zien. Hij nam het spel bij de hand en gaf een paar goede ballen. Daarnaast kwamen we er als team een paar keer goed doorheen. Er stond een goede restverdediging, maar ook op een paar momenten niet. Het is nog een beetje wisselend allemaal en dat moet er de komende week wel uit. We moeten zakelijker worden om dit soort wedstrijden ook te winnen.”

Anderlecht speelde in een 3-5-2-tactiek, net als Sturm Graz.
“Dan was dit voor ons helemaal een goede test. Ik vond Anderlecht volwassen spelen. Dit systeem is ook een systeem wat op counteren is ingesteld. Daaruit kregen zij ook de meeste kansen. Al kun je het ook vanuit dominantie spelen, zoals Manchester City doet.”

Bij Ajax zal 4-3-3 dit seizoen meestal het vertrekpunt zijn, maar jullie leren deze voorbereiding ook om meerdere systemen in een wedstrijd te kunnen spelen, toch?
“Het is goed als je dat als team kunt, maar voor een speler is vastigheid soms ook lekker. Uiteindelijk bepaalt het resultaat van de wedstrijd of je iets lekker vindt of juist minder. Uiteindelijk stap je niet met een lekker gevoel de bus in, omdat je altijd resultaat wilt behalen. Ik heb goede dingen gezien en ben positief naar de toekomst, maar de resultaten gaan het uiteindelijk bepalen. Zo werkt het voetbal.”

Na Excelsior vertelde je ons dat je er nog een jaar aan vast ging plakken. Waarom duurde het zo lang voor die krabbel op papier stond?
“Dat duurde inderdaad lang. Er moesten nog wat zaken op papier komen en we hadden toen vakantie. Maar ik vertrouwde er wel op dat het goed kwam, hoor.”